۱. در شماره ۴۰ ماهنامه «پیام انقلاب»، ارگان رسمی سپاه، احمدینژاد به خاطر «حاشیهسازی و پرداختن به امور غیرضروری»، سخن گفتن از «ایرانیت به جای اسلامیت»، و طرح این که گفتهی «مجلس در راس امور است» مصداق خود را از دست داده است و در نتیجه «تعريض به ساحت مقدس امام خميني (ره) رهبر كبير انقلاب اسلامي»، مورد انتقاد قرار گرفت. از آن بالاتر، آن قسمت از مقاله که یادآوری میکند «نمایندگان اختیار عزل رئیس دولت را هم دارند» توسط بسیاری به تهدید ضمنی احمدینژاد توسط سپاه تعبیر شد، که تا حدّ زیادی تعبیر درستی به نظر میرسد.
۲. وقتی گفته میشود «نیروی نظامی مجاز به دخالت در سیاست نیست»، استثناء ندارد. چه وقتی در جریان وقایع سال ۷۸ فرماندهان سپاه به خاتمی نامهی تهدیدآمیز نوشتند، چه دخالت سپاه در انتخابات، و چه تهدید احمدینژاد توسط سپاه – همهی این موارد مردودند.
۳. ادعای «خانه از پایبست ویران است» مبالغه یا اغراق نیست. یک رئیسجمهور که به تصریح حکومت رای مستقیم ۶۵ درصد از مردم را دارد، و قرار است سخنگو، وکیل و نمایندهی اکثریت باشد، در چند موضوع ساده [۱] چند اظهارنظر ساده میکند – چرا باید توسط نظامیان مسلسل بهدست تهدید شود، حتا اگر این نظامیان با اشاره و مجوز رهبر به عنوان بالاترین مقام قانونی این کار را کرده باشند – شخصی که آخرین باری که از طرف مردمش تائید شده ۲۱ سال پیش و با واسطهی یک مجلس ۸۰ نفره بوده است – آن هم بر اساس چند نقلقول مغشوش از رهبر قبلی.
۴. فرض کنید میرحسین عزیز رئیسجمهور شده بود – در کدام موضوع حساس چکار میتوانست بکند؟
یادداشت:
[۱] شخصاً فکر میکنم جملهی «مجلس در راس امور است» بیمحتوا است – در همه جا، و به خصوص در ایران.
۲. وقتی گفته میشود «نیروی نظامی مجاز به دخالت در سیاست نیست»، استثناء ندارد. چه وقتی در جریان وقایع سال ۷۸ فرماندهان سپاه به خاتمی نامهی تهدیدآمیز نوشتند، چه دخالت سپاه در انتخابات، و چه تهدید احمدینژاد توسط سپاه – همهی این موارد مردودند.
۳. ادعای «خانه از پایبست ویران است» مبالغه یا اغراق نیست. یک رئیسجمهور که به تصریح حکومت رای مستقیم ۶۵ درصد از مردم را دارد، و قرار است سخنگو، وکیل و نمایندهی اکثریت باشد، در چند موضوع ساده [۱] چند اظهارنظر ساده میکند – چرا باید توسط نظامیان مسلسل بهدست تهدید شود، حتا اگر این نظامیان با اشاره و مجوز رهبر به عنوان بالاترین مقام قانونی این کار را کرده باشند – شخصی که آخرین باری که از طرف مردمش تائید شده ۲۱ سال پیش و با واسطهی یک مجلس ۸۰ نفره بوده است – آن هم بر اساس چند نقلقول مغشوش از رهبر قبلی.
۴. فرض کنید میرحسین عزیز رئیسجمهور شده بود – در کدام موضوع حساس چکار میتوانست بکند؟
یادداشت:
[۱] شخصاً فکر میکنم جملهی «مجلس در راس امور است» بیمحتوا است – در همه جا، و به خصوص در ایران.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر